Jak dziś ubierają się babcie?

Dziś chciałam napisać słów kilka o modzie dla babć. Męczą mnie powielane od lat 60, ubiegłego wieku stereotypy. Że babcia ma wyglądać jak nobliwa staruszeczka o lasce, najlepiej z plecami wygiętymi
w pałąk, z okularami na nosie i koczkiem na czubku głowy, albo chudym zwisającym warkoczykiem. Mieć skromną sukieneczkę, a do tego fartuszek. Już moje babcie takie nie były, skąd zatem taki sterotyp w mediach? Męczy mnie to, dlatego postanowił odnieść się do tego tematu.

Moje babcie, a miałam je trzy, dwie babcie i prababcie, która zmarła jak byłam dorosłą kobietą
i miałam już syna, były dla mnie wzorem. Wszystkie pracowały zawodowo, prababcia już nie, ale babcie owszem i to długo. Uwielbiały czytać książki, chodzić do kina, do teatru. Moja prababcia Gienia nigdy nie nosiła chustki wiązanej pod szyją, zawsze to był kapelusik, toczek, gustowna czapeczka, lubiła się stroić, umiała szyć i haftować. To ona zaszczepiła we mnie bakcyl mody. Uwielbiałam jej opowieści o modzie lat 20, kiedy to była młoda, rysowała mi suknie, płaszcze, urodziła się i mieszkała w Warszawie. Potem nie raz jeździła do swojej siostry, do teatru. Druga babcia uwielbiała srebrną biżuterię, miała wysokie stanowisko, była dystyngowana, mieszkała w Lublinie i zmarła 2 lata temu. Trzecia babcia mieszkała tu gdzie ja, też lubiła się stroić, pracowała dokąd się dało, znacznie dłużej niż można było, jej pasją było kino, potrafiła być w nim 3-4 razy w tygodniu. Film opowiadała ze szczegółami dłużej niż on trwał. Wszystkie moje babcie malowały usta, używały pudru, regularnie chodziły do fryzjera, były zadbane.

Kim są dzisiejsze babcie?

Są kobietami pełnymi życia, uprawiają sporty, chodzą na siłownie, na zumbę, yogę. Uczestniczą

w wydarzeniach kulturalnych, uczą się języków obcych, podróżują. Są zadbane, modnie ubrane, atrakcyjne i pracujące.

Babcią zostajemy bo taka jest kolej losu, najpierw my mamy dzieci, a potem nasze dzieci mają dzieci.  Zostałam babcią mając 44 lata, owszem dość wcześnie, ale przecież jest bardzo wiele babć dużo młodszych ode mnie. Czy w wieku 44 lat miałam nagle zacząć się ubierać jak nobliwa staruszka? czy miałam zrezygnować z pracy i własnych pasji?

Nie

Można być babcią tak jak mamą i można żyć po swojemu. Myślę, że spełniona i szczęśliwa kobieta jest dobrą mamą, babcią,  córką, ciocią, siostrą itd. To, że lubimy się modnie ubierać, dbać o ciało, czuć się dobrze we własnej skórze, nie przekreśla przecież naszych relacji z wnukami, nie przeszkadza
w gotowaniu dla nich ulubionych potraw, pieczeniu ciast, wspólnych gier, wycieczek. Nie przeszkadza nam ich kochać i rozpieszczać.

Jak więc ubiera się współczesna babcia?

Najkrócej można by powiedzieć, - tak jak chce. Modnie, we własnym stylu, który jest harmonijny z jej charakterem. Czas najwyższy przestać się przejmować, co powiedzą inni, bo przeważnie najwięcej do powiedzenia mają Ci, co absolutnie nie dbają o swój wizerunek.

Kiedy w prasie widzimy dojrzałe kobiety, atrakcyjnie, odważnie ubrane, zachwycamy się nimi, kiedy mijamy je na ulicy, patrzymy jak na dziwne zjawisko. Czas to zmienić,  trzeba uśmiechać się do napotkanych osób, mówić im komplementy, być miłym. 

Babcia to funkcja, miłość, mądrość, a nie  sterotypowy wygląd. 

"Każdy ma swój własny styl, gdy już go znajdziesz, lepiej go nie zgub". Audrey Hepburn

Ja najlepiej czuję się w stylu boho i rock, nie sądzę, że z niego zrezygnuję, może po 90 :)

Oczywiście na potrzebę chwili, miejsca, wydarzenia i czasu wiem jak odpowiednio się ubrać. Są sytuacje kiedy obowiązuje nas dress code. Nie zgadzam się z opinią wielu stylistek, że kobieta dojrzała powinna być wyłącznie elegancka, klasyczna. Kobieta dojrzała może ubierać się tak jak lubi, w kolory które podkreślające jej urodę, w ubrania dostosowane do sylwetki. Nie musi być ani klasyczna, ani nie musi gonić trendów, które do niej nie pasują. Cały niuans mody polega na tym, by umieć wybrać dla siebie to co najlepsze. 

Te osoby, które mają z tym problem odsyłam do skorzystania z usług osobistej stylistki. Nie raz zgłaszają się do mnie kobiety, które zostały babciami i wydaje im się, że nagle powinny zmienić całą swoją szafę, bo już im to, czy tamto nie wypada. Nie namawiam nikogo do noszenia różowych kokardek i mini skarpeteczek do sandałków, ale zawsze po takim spotkaniu widzę szczęśliwą kobietę.

Z wiekiem zmienia nam się figura, zmieniają się nam kolory; oczu, włosów, karnacji, warto więc zrobić sobie analizę kolorystyczną, analizę sylwetki, pożegnać z szafy niepasujące już do nas ubrania.

Kiedyś jedna z klientek zadzwoniła do mnie po spotkaniu, powiedziała że w drodze do domu czuła, jakby urosły jej skrzydła. Miód na serce :)

Kurtka skórzana - lokalny producent, Bluza - Tommy Hilfiger, Sukienka - Patrons of Peace,

Kowbojki - Gino Rossi, Torba - Paul Costelloe. Fot. Sylwan

Zapraszam na moją stylizacyjna stronę Kodmody-stylistka.com.pl

( obecnie w dobie pandemii, wiele usług wykonuję on line)

Zapraszam również na INSTAGRAM

FACEBOOK

Dziękuję Wam bardzo za komentarze, ciekawa jestem jakie jest wasze zdanie na temat mody i babć. Pamiętajcie - stylizacja to uzyskanie harmonii pomiędzy strojem, a osobowością człowieka. Pozdrawia Was stylistka, babcia 14 letniej Nadii i 11 letniego Natana.